چند روزه که هیچ کاری برای انجام دادن نیست. در حالیکه کلی کار هست ولی همه منتظر یک پیشنیازند و من منتظر پیشنیاز. چند روزه بیکارم و خوب می دونم که الان باید کارهای دانشگاه و سربازی رو درست کنم ولی حتی فکر دانشگاه هم اذیتم می کنه.
راستی من چرا اینقدر وبلاگ دارم؟ شمردم. کلاً تو هشت تا وبلاگ می نویسم. دوست دارم چهره های مختلفی داشته باشم؟ یا دوست دارم بعضی چیزها رو از بعضی چیزها جدا کنم؟ نمی دونم.